شعرغم

          احمد 
            بازدید : 267
          دوشنبه 10 مرداد 1390
           نظرات (0)
        

تو مثل چشم دریا عاشقی و پاک و بارانی

و من یک تکّه از دریاولی نمناک و بارانی

تورا جان همانی که جدایت کرد از چشمم

همین امشب بیا در کلبه سردم به مهمانی

عجب روز قشنگی بود روز آشناییمان

چه شد حالا که از آن انتخاب خود پشیمانی

تمام شمعدانیها برایت اشک می ریزند

دلت آمد دل گلهای باغم را بلرزانی؟

وعادت درد سنگینیست وقتی اوج می گیرد

به من عادت نکردی،طعم حرفم را نمی دانی

تماشا میکنم این قصه را زیبای من امّا

خدا را خوش نمی آمد که این دل را بسوزانی

قلبم

          احمد 
            بازدید : 83
          دوشنبه 10 مرداد 1390
           نظرات (2)
        

کاش میدانستی که درون قلبم خانه ای داری تو که همیشه آنرا با شفق می شویم
و با آن میگویم که تویی مونس شبهای دلم
کاش میدانستی باغ غمگین دلم بی تو تنها شده است
و گل غم به دلم وا شده است
کاش میدانستی که درون قلبم با تپشهای عشق هم صدا هستی تو
.کاش میدانستی که وجود تو و گرمای صدایت به من خسته و آشفته حال زندگی می بخشد
کاش میدانستی.......
کاش می دانستی........

سوختم

          احمد 
            بازدید : 101
          دوشنبه 10 مرداد 1390
           نظرات (0)
        

من به آ واز جنون می سوزم

که دگر همره او جز من نیست

و دل عشق به من می سوزد

که چرا همدم او جز غم نیست

من دلم سخت از این میسوزد

که چرا پاسخ شیشه سنگ است

شب فرو ریخته در تاریکی،آسمان بی رنگ است

بر من این آزادی به خدا که مرگ است

قلبها افسرده،عشق ها صد رنگ است

من دلم،دلتنگ است